Piaski i pyły przenoszone są już przy wietrze sięgającym 20 - 25 km/h. Zmycie 1 cm ornej warstwy w wyniku erozji wodnej lub wietrznej powoduje stratę 1,5 t organicznej materii.
Na żyzność gleb wpływ mają warunki wodno-powietrzne i odpowiednie uwilgotnienie. Podczas zabiegów uprawowych rzadko kiedy myślimy o tym ile traci się bezpowrotnie wartościowej próchnicy, której jest najwięcej w warstwie na głębokości do 20cm. Co roku w wyniku erozji wietrznej oraz wodnej utracona zostaje część gleb. Straty powodowane są również wynoszeniem gleb w czasie zbioru.
Przystępując i planując zabiegi agrotechniczne starać się należy aby nie dopuścić do przesuszenia warstw wierzchnich, a w przypadku lekkich gleb im mniej zabiegów tym lepiej. Wietrznej erozji sprzyjają susza oraz przesuszenie, wówczas cząstki gruntu są odspojone wywiewane i przenoszone przez wiatr. W wyniku tego gleba traci część cennej materii organicznej i substancji odżywczych oraz następuje pogorszenie struktury gleby. Szczególnie wrażliwym okresem jest czas od momentu siewu do pokrycia się ziemi roślinnością, zwłaszcza gdy jest sucho.
Piaski oraz opyły przenoszone są już przy wietrze od 20-25 km/h. Przyjmując średnio 3% próchnicy w ornej warstwie, zmycie 1cm warstwy w wyniku wietrznej erozji lub wodnej spowoduje stratę 1,5 t organicznej materii. Traci się również bezpowrotnie część próchnicy w wyniku uprawowej erozji. Do zubożających roślin zaliczamy okopowe, wraz z korzeniem cukrowego buraka traci się 3-17 t/ha ziemi na 1 zbiór, a przy ziemniakach od 1 do 2 ton.
Przypomnieć należy, że wieloletnia monokultura upraw doprowadzić może do niebezpiecznego z rolniczego punktu widzenia wyjaławiania gleb, właśnie dlatego tak istotne jest wprowadzanie zmianowania roślin motylkowych w płodozmian.
