Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Czarna zgnilizna kapusty

0
Podziel się:

Xanthomonas campestris jest bakterią gram ujemną, która powoduje czarną zgniliznę. Patogen ten poraża kapusty, kalafior, kalarepę oraz chwasty z rodziny...

Czarna zgnilizna kapusty

_ Xanthomonas campestris _ jest bakterią gram ujemną, która powoduje czarną zgniliznę. Patogen ten poraża kapusty, kalafior, kalarepę oraz chwasty z rodziny krzyżowych (rzodkiew świrzepa, tasznik pospolity, gorczyca czarna). Choroba stanowi problem również w przechowalniach, ponieważ znacznie obniża wartość handlową towarów. Porażone czarną zgnilizną kapustnych główki kapusty głowiastej nie nadają się także do kwaszenia.

Objawy choroby:

Typowymi symptomami choroby są pergaminowate liście, które w późniejszym czasie zasychają. Rośliny takie nie zawiązują główek. Charakterystycznym objawem jest żółknięcie brzegów liści kapusty, stopniowo rozszerzające się w kształcie litery V. Nerwy liści w obrębie plam stopniowo ciemnieją, ulegają zgorzeli. Brzegi liści zasychają. W tej fazie często wydaje się, że rozwój objawów chorobowych uległ zahamowaniu, ale jest to pozorne uśpienie sprawcy choroby. Zgnilizna rozwija się dalej, ale w nerwach i wiązkach przewodzących. Niestety jest to zauważalne dopiero po rozkrojeniu główki, a zwłaszcza na przecięciu poprzecznym głąba, czernienie wiązek przewodzących przybiera postać czarnego, koncentrycznego pierścienia. Inne oznaki chorobowe to: karłowacenie roślin, żółte śluzowacenie tkanek, opadanie liści oraz zamieranie całych roślin.

Cykl rozwojowy:

Bakterie przenoszone się min.: przez porażone resztki roślinne pozostawiane na plantacjach, bardzo łatwo rozpryskiwane są z kroplami wody â podczas deszczu czy nawadniania plantacji. Latem, przy dużej ilości opadów lub obfitym nawadnianiu przy temperaturze 25-30°C, objawy choroby pojawiają się już po 10-12 dniach od zakażenia. Dodatkowo chorobę rozprzestrzeniają owady, żerujące na uprawianych warzywach. Do infekcji dochodzi w okresach deszczowej i ciepłej pogody, bakterie wnikają do wnętrza roślin przez aparaty wodne (hydatody), bądź przez uszkodzone korzenie. Stopień nasilenia choroby zależy wówczas od fazy rozwojowej rośliny â im młodsza, tym objawy są silniejsze. Czarna zgnilizna przenoszona jest na pole również z zarażonymi nasionami, rozwijające się z nich siewki są zakażone i mogą zamierać. Niekiedy rośliny przeżywają i choroba zostaje w stanie utajonym, aż do drugiej połowy
wegetacji.

Profilaktyka i zwalczanie:

Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się choroby należy bezwzględnie przestrzegać 3-4 letniego zmianowania. Istotne jest wysiewanie zdrowych i chemicznie zaprawionych nasion. Nie powinno się deszczować roślin w okresach wysokich temperatur. Nie powinno się także deszczować roślin w części pola, gdzie pojawiły się objawy choroby, gdyż rozprzestrzenia się w ten sposób patogeny na większą powierzchnię plantacji. Przenoszenie się bakterii może też ograniczyć zwalczanie szkodników będących wektorami patogenów. Porażone resztki pożniwne należy jak najszybciej zebrać i głęboko zakopać (nie kompostować). Należy również ograniczyć zachwaszczenie na plantacji, gdyż chwasty również są porażanie przez _ Xanthomonas campestris _ i mogą powodować rozprzestrzenienie choroby. Obecnie nie ma w Polsce zarejestrowanych środków do zwalczania tej choroby.

Opracowała: Marta Fosińska

Źródło:

_ Xanthomonas campestris pv. campestris _ (cause of black rot of crucifers) in the genomic era is still a worldwide threat to brassica crops. Vicente, Joana G. and Holub, E. B Molecular Plant Pathology

Chore główki "pekinki". Jacek Nawrocki. Warzywa

Metodyka integrowanej ochrony kapusty głowiastej. Zbigniew Anyszka, Irena Babik, Joanna Golian, Józef Robak, Maria Rogowska. Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Bakteryjna choroba roślin krzyżowych. Stanisław Mazur. Hasło ogrodnicze

Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
KOMENTARZE
(0)