Wołowina na rynku polskim głównie pochodzi od mlecznego bydła, rasy holsztyńsko - fryzyjskiej. Zwierzęta tej rasy mają tendencję do nadmiernego otłuszczania, co ma niekorzystny wpływ na ich klasyfikację w jakościowej ocenie.
W wyniku zachwiania równowagi na rynku wołowiny, spowodowanej przez rosyjskie embargo na produkty żywnościowe oraz zakazu rytualnego uboju, hodowcy odczuwają spadek rentowności produkcji zwierzęcej. W związku z tym poszukiwać należy dodatkowych działań które mają na celu poprawę opłacalności chowu opasowego bydła.
Jednym z działań takich może być poprawa jakości wołowiny, co pozwoli uzyskać wyższą klasyfikację tusz w systemie EUROP, a co za tym idzie wpływ na poprawę ekonomicznego wyniku. Najszybszą metodą poprawy jakości wołowiny jest modyfikacja żywienia w taki sposób, by zmienić skład tuszy na jej korzyść. Zamianę taką rozumieć należy jako wzrost udziału mięsa, przy jednoczesnym obniżeniu zawartości tłuszczu.
Ten program żywienia opracowany został w Katedrze Hodowli Bydła Uniwersytetu Technologiczno - Przyrodniczego w Bydgoszczy pod kierunkiem profesora Henryka Chmielnika.
Jego założeniem jest obniżenie wartości energetycznej dawki w ostatnim etapie opasu ok. 60 dni, do 80 proc. zapotrzebowania bytowego zwierząt. Działanie to jest osiągane poprzez ograniczenie podaży kiszonki z kukurydzy. Poziom białka zostaje na poziomie stałym, z którego ok. 300g. ogólnej wartości powinno być białkiem, które nie ulega rozkładowi w żwaczu.
W wyniku działania takiego, zwierzęta do końcowej fazy wzrostu wykorzystują energię ze spalenia tłuszczu zapasowego. Na skutek diety takiej zwierzęta są w stanie w czasie dwóch miesięcy spalić około 30proc. tłuszczu zapasowego, głównie międzymięśniowego oraz z jamy ciała. W efekcie opasane bydło osiąga nieco niższą końcową masę. Jednak strata ta jest rekompensowana z nawiązką poprzez wzrost wartości tuszy w wyniku jej zakwalifikowania do wyższej jakościowej klasy.
Wymogiem istotnym stosowania tego systemu jest indywidualne traktowanie zwierząt w ostatnim etapie opasu. Oznacza to, że zwierzęta muszą być żywione na stanowiskach uwięziowych. W tym czasie również ograniczyć trzeba pobranie innych pasz, oraz ściółki.
