Zboża stosowane w żywieniu prosiąt cechować się powinny wysoką wartością energetyczną, oraz minimalną koncentracją związków antyżywieniowych. Takie warunki właśnie spełnia ziarno kukurydzy.
Prosięta mimo że cechują się niskim zapotrzebowaniem energetycznym, pobierają również niewielkie ilości paszy. To właśnie sprawia, że mieszanka dla najmłodszych powinna cechować się koncentracją energii metabolicznej w granicach od 14 do 14,5 MJ/kg. Prosięta bywają wrażliwe na obecność związków antyżywieniowych w paszy. Takie substancje jak polisacharydy nieskrobiowe czy alkilorezorcynole powodować mogą biegunki, a wysoka aktywność inhibitorów trypsyny pogarsza strawność białka w paszy. Czynniki te sprawiają, że w mieszankach dla prosiąt wysokie znaczenie ma ziarno kukurydzy. W porównaniu z innymi zbożami, kukurydza jest bogata w tłuszcz. Zawartość tłuszczu w ziarnie kukurydzy, średnio jest dwukrotnie wyższa niż w życie, pszenżycie czy jęczmieniu. W połączeniu z dużą zawartością skrobi sprawia, że kukurydza cechuje się najwyższą wartością energetyczną z dostępnych paszowych zbóż i wynosi około 14,1 MJ/kg ziarna.
Kukurydza również zawiera nieznaczne ilości związków szkodliwych dla prosiąt. W składzie jej występują nieznaczne ilości polisacharydów nie skrobiowych i fitynianów, których działanie można z łatwością zneutralizować przy udziale paszowych enzymów. Ziarno kukurydzy wolne jest od alkilorezorcynoli, tanin oraz inhibitorów proteaz, związki te oddziaływać mogą niekorzystnie na strawność paszy i kondycję zdrowotną zwierząt.
Czynniki wymienione sprawiają, że kukurydza jest najważniejszym (obok pszenicy) zbożem paszowym stosowanym w żywieniu prosiąt. Może stanowić ona połowę składu pasz, przeznaczonych dla osesków, jak i odsadzonych prosiąt. Pamiętać należy tylko o prawidłowym zbilansowaniu białka. Kukurydza jest paszą ubogą w aminokwasy egzogenne (szczególnie lizynę)
, aby nie pogorszyć tempa wzrostu prosiąt, trzeba uzupełnić aminokwasy przy udziale premiksu.
