Odporność na mróz przede wszystkim zależy od gatunku, oraz odmiany. Dużo zależy od terminu siewu, panujących warunków w zimowym okresie, oraz stopnia zahartowania roślin.
Przymrozki dotychczasowe nieco zahartowały rośliny, ale zamiast warstwy śniegu co przykrył by zmarzniętą glebę, nastał nieco cieplejszy okres z temperaturą dodatnią w wielu regionach kraju. Oczywiście takie warunki są jak najbardziej naturalne o tej porze roku.
Wiemy z doświadczenia że największe straty w oziminach spowodowane są przez silne mrozy. Zahartowane dobrze zboża ozime znoszą znaczne spadki temperatury. Odporne na mróz najbardziej jest żyto, zboże to znieść może temperaturę sięgającą do -30°C. Pszenica bezpieczna jest do -20°C; natomiast jęczmień ozimy ma temperaturę graniczną około -15°C. Przyczyną przemarzania jest tworzenie się lodu w ich tkankach i komórkach. Im więcej one zawierają wody, tym bardziej wrażliwe są na mróz.
Oczywiście wartości podane są umowne, ponieważ wszystko zależy od tego jakie warunki towarzyszą mrozom oraz jak rośliny przygotowane są do tak ekstremalnych temperatur. Wiele zależy też od stopnia mrozoodporności odmian. W przypadku pszenicy mamy odmiany które posiadają 6° w skali 9°, ale są również takie które mają zaledwie 2°.
Rośliny zimują zdecydowanie lepiej z pokrywą śnieżną. By spełniała ona funkcję izolacyjną, grubość jej powinna wynosić przynajmniej 10cm.
Ale śnieg może wyrządzić także wiele szkód. Gdy na słabo zamarzniętą glebę spadnie zbyt duża ilość śniegu i będzie on zalegał powyżej miesiąca, rośliny pod taką warstwą zwyczajnie mogą się udusić. W warunkach takich często atakuje je pleśń śniegowa, która przyczynia się do szybszego wymierania roślin.
Dla ozimin bardzo szkodliwe bywają również suche wiatry. W warunkach takich wysuszają one rośliny do takiego stopnia, że wymierają. Zjawisko to intensywnie zachodzi na przedwiośniu, zazwyczaj na tych częściach pola które najbardziej są narażone na działanie suchego wiatru (pagórki).
