Rząd: _ Caprodiales _
Rodzina: _ Mycosphaerellaceae _
Gatunek_ : Mycosphaerella sp . _
Anamorfa _ : Septoria apiicola _Spegazzini sensu Jorstad
Cykl rozwojowy.Grzyb poraża jedynie selera. Patogen przenosi się z resztkami pożniwnymi oraz zakażonym materiałem nasiennym. Na polu zarodniki mogą się przenosić na maszynach rolniczych lub wraz z migracją insektów oraz zwierząt. Rozprzestrzenianiu się grzyba w okresie wegetacji sprzyjają częste opady deszczu. Choroba rozwija się w temperaturze 12-26°C. Czasami, zwłaszcza na wrażliwych odmianach selera korzeniowego i naciowego septorioza może występować epidemicznie, powodując defoliację liści. Patogen zimuje na resztkach porażonych liści pozostawionych w polu i na nasionach. Może tak przetrwać do 2-3 lat. Na wiosnę istotny wpływ na porażenie roślin ma ilość nagromadzonych chorych liści i wysiew porażonych nasion. Występowaniu i rozwojowi choroby sprzyjają ciepłe i wilgotne lato. Grzyb atakuje rośliny już w fazie siewek, może nawet powodować zgorzele. Patogen wydziela toksyny, powodując zamieranie całych tkanek liścia.
Objawy chorobowe.Choroba występuje powszechnie w rejonie uprawy selera korzeniowego i naciowego, na plantacjach konsumpcyjnych i nasiennych. Na starszych roślinach objawy występują w postaci drobnych, brunatnych plam na liściach i ogonkach liściowych. W początkowej fazie plamy są niewielkie, średnicy 1-2 mm, następnie powiększają się i osiągają średnicę 10 mm. W kilka tygodni po wysadzeniu rozsady na blaszkach i ogonkach liściowych porażonych roślin, w obrębie przebarwień, tworzą się ciemnobrunatne, kuliste owocniki grzyba - piknidia. W trakcie nasilenia się choroby liście żółkną i obumierają. Wczesna infekcja roślin przyczynia się do znacznych strat w plonie korzeni, a na plantacjach nasiennych do zmniejszenia liczby i pogorszenia jakości nasion.
Zwalczanie.Dużo odmian selerów korzeniowych oraz naciowych wykazuje podatność na septoriozę. Należy bezwzględnie niszczyć pierwotne źródła zakażenia. Na polach gdzie wystąpiła choroba przez co najmniej 2 lata nie uprawiać selerów. Wysiewać tylko zdrowe nasiona, zaprawiane na sucho fungicydami. Zabiegi chemiczne wykonać z chwilą pojawienia się pierwszych objawów choroby, zarejestrowanymi środkami fungicydowymi. Należy wykonać 2-3 opryskiwania w odstępach co 7-10 dni środkami z grupy strobilurin, przemiennie ze środkami z innych grup chemicznych oraz środkami pochodzenia naturalnego. Uprawiać odmiany tolerancyjne na septoriozę.
Opracowała: Marta Fosińska
Metodyka INTEGROWANEJ OCHRONY SELERA, Maria Rogowska, Zbigniew Anyszka, Joanna Golian, Stanisław Kaniszewski, Józef Robak.
Choroby i szkodniki warzyw korzeniowych, Marek Grabowski, Edward Kunicki, Jacek Nawrocki, Kazimierz Wiech.
Identification and Management of Celery Leaf Blights, Jim Chaput - Minor Use Coordinator/OMAF.