Rodzina: tantnisiowate (Plutellidae)
Żeruje głównie na roślinach kapustnych. Jednak w sprzyjających warunkach potrafi wyrządzić szkody na innych roślinach, m.in. grochu.
Morfologia: Dorosły tantniś to jasnobrązowo-szary motyl o długości ok.15mm. Przednie skrzydła są wąskie i brązowe, tylne szare z długą strzępiną. Gąsienice mają do 12 mm długości. Są koloru jasnozielonego z czarnymi włoskami na grzbiecie układającymi się w dwa rzędy i czarną głową. Poruszają się bardzo szybko.
Szkodliwość: Największe szkody wyrządzają gąsienice na liściach roślin. Minują liście, po czym wyjadają dziury z ich dolnej strony. Gąsienice pierwszego pokolenia żerują na liściach sercowych i w zawiązujących się główkach kapustnych, które z uszkodzonym stożkiem wzrostu nie zawiązują główek i róż. Progiem szkodliwości ekonomicznej jest 1-5 gąsienic na 10 roślinach.
Objawem żerowania tantnisia krzyżowiaczka są nieregularne, okrągławe dziury w liściach. Dziury te są liczne, przy małym porażeniu drobne. Gdy porażenie jest duże, dziury mogą zająć cały miękisz liścia.
**
Biologia:** W ciągu roku występują 2-3 pokolenia. Na wiosnę pojawiają się motyle, które składają jaja na dolnej stronie roślin krzyżowych. Jedna samica potrafi złożyć nawet 200 jaj. Pierwsze pokolenie gąsienic pojawia się w czerwcu. Żerują na liściach, po czym przepoczwarzają się. Drugie pokolenie jest na przełomie sierpnia i września. Zimują poczwarki w oprzędach (luźnych kokonach). Kokony są na chwastach, szczelinach kory drzew i resztkach roślin uprawnych.
Profilaktyka i zwalczanie: Zaleca się regularne niszczenie chwastów w szczególności z rodziny krzyżowych. Występowanie szkodnika ogranicza też głęboka orka przedzimowa.
Po przekroczeniu progu ekonomicznej szkodliwości niezbędne jest zastosowanie środków chemicznych zarejestrowanych do zwalczania tego szkodnika w Polsce.
Źródła:
Wilkaniec B., 1998, "Entomologia stosowana", wydawnictwo AR im. A.Cieszkowskiego w Poznaniu
Sandner H., 1989, "Owady", Państwowe wydawnictwo naukowe, Warszawa
Boczek J., 1995, "Nauka o szkodnikach roślin uprawnych", Wydawnictwo SGGW
Opracowała Joanna Oracz